Omgaan met teleurstellingen,
zo werd het ook genoemd toen ik in opleiding was op de KMS, eigenlijk wordt het nog steeds geroepen. Het is een uitspraak wat onderdeel is van de cultuur. Maar wat zijn dat dan teleurstellingen? Schijnbaar word je daar dan hard van en helpt het je om je emoties uit te schakelen en er vooral niet over te praten. Nou dat heb ik geweten. Vooral niet erover praten als je het oneens bent of als het je echt dwars zit.
Vaak werd het maar geroepen maar als ik er zo aan terug denk kwam dat vooral omdat er zaken niet geregeld waren. Zo heb ik een keer meegemaakt dat het busvervoer niet of te weinig aangevraagd was na een zware schietweek op de Harskamp en dat het vliegtuig een paar dagen later pas zou vertrekken na een missie. Kan gebeuren natuurlijk want waar mensen werken worden er wel eens dingen vergeten. Maar ik weet nog goed dat er geroepen werd dat we maar moesten leren omgaan met teleurstellingen. En in de kern kopt dit natuurlijk wel. Ik snap heel goed dat als je op missie bent en je aflossing komt een week later of je vliegtuig is gecanceld vanwege een reële dreiging dat je een teleurstelling moet verwerken. Maar het zomaar roepen omdat het lekker stoer klinkt, ja dan sla je de plank mis.
En wat als diegene niet met die teleurstelling om kan gaan? Laten we hem of haar dan zwemmen en verzuipen of kunnen we dan wel ons ego opzijzetten en in gesprek gaan en een keer luisteren in plaats van zenden?
Als omgaan met teleurstelling en tegenslagen onderdeel is van mentale vorming dan moet je daar goed over nadenken. In welke context plaats ik de lerende? Welke triggers bouwen we bewust in om gedrag zichtbaar te maken? Welke mogelijk gedrag komt aan de oppervlakte waar je geen rekening mee hebt gehouden? Allerlei zaken waar heel goed over nagedacht moet worden door een team met experts. En als je dit goed evalueert dan leert de lerende echt veel over zichzelf.
Zelf merk ik het bij het opvoeden van mijn kids, die ervaren vaker teleurstellingen heb ik het idee althans dat is mijn perceptie. Wat ik heb geleerd uit mijn tijd bij de Landmacht is dat ik in ieder geval niet roep “omgaan met teleurstellingen” maar ik probeer zoveel mogelijk het gesprek aan te gaan ook al zijn ze misschien nog te jong voor deze materie. Ik zeg bijvoorbeeld vaak nee in de speelgoedwinkel want ik geef ze liever de wijsheid die ik vroeger niet heb geleerd dan het speelgoed wat ik nooit heb gekregen.
Het mooie is dat ik binnenkort met een mooie doelgroep jongeren aan de slag mag met een uitdagend en leerzaam programma waarbij 1 onderdeel, omgaan met tegenslagen is. Hoe mooi is dit dat ik met de ervaring van Defensie en als opleidingsontwikkelaar nu deze doelgroep mag voorbereiden op de maatschappij. Hierbij worden ze bewust gemaakt van wat tegenslagen zijn, hoe ze ermee om kunnen gaan, hoe je kan praten over emoties, je grenzen aangeven en ze krijgen inzicht in het veranderproces.
Een hele waardevolle en dankbare taak die ik met volle inzet uitvoer. Tja, mocht het om een bepaalde reden niet aanslaan…ik kan inmiddels heel goed omgaan met teleurstellingen 😊
Een goed en zonnig weekend toegewenst
K. Haagsman
Reactie plaatsen
Reacties
Omgaan met een teleurstelling betekent inderdaad niet dat je er niet over mag praten; slakken en weer doorgaan. Mijn inziens leer je er juist mee omgaan door erover te praten en te reflecteren. Goed dat dit een onderdeel is van jouw coachingstrajecten!